คนนี้เลยในฝันตอนหันหน้า ตาสบตาโดนใจคาดไม่ถึง วินาทีของเราเฝ้ารำพึง ความเป็นหนึ่งมลายกลายเป็นรวม จะทำตัวอย่างไรสุดไหวหวั่น แข้งขาสั่นลนลานอาการอ่วม จะหัวเราะออกหน้าก็บ้าบวม จะไม้นวมกลัววืดเพราะชืดเกิน และตัวเขาทักทายได้คำตอบ ต่างคนมอบมิตรภาพอาบความเขิน สนทนาแลกยิ้มริมทางเดิน รักดำเนินต่อไปตามใจเรา ..