อาจเป็นคราวร้าวฝันวันฝนฉ่ำ ใจจึงพรำพร้อมฝนบนฟากฟ้า แล้วรินไหลกลายเป็นหยาดน้ำตา ถึงเวลาอารมณ์ที่น้อยใจ คนอยู่ใกล้..เฉยชา มาทิ้งทอด ไม่พร่ำพรอด..เอื้อนเอ่ย น่าสงสัย อาจเป็นเพราะหมองหม่นล้นหทัย ด้วยคิดไปเหมือนกันวันฝนนอง คงต้องถามความนัยให้ได้รู้ อย่านิ่งอยู่พร้อมน้ำตาคราหม่นหมอง ก่อนเขาจากไปไกลไม่เหลียวมอง คงจำต้องเปิดตามาถามกัน