แก้วประเสริฐ
รัตติกาล
ณ ราตรีหนึ่งพึงพบสบอัปสร
เอวองค์อรพิลาสล้ำเฉิดฉาย
สโมสรนารีพฤกษากราย
มณีพรายจำรัสพิพัฒน์อนงค์
ระบำเริงบันเทิงดนตรีซ้อง
ระนาดก้องเป็นเอกเฉกประสงค์
ขลุ่ยปีกลองฆ้องซ่านสราญจำนง
เยื้องย่างองค์เริงเร้าเคล้าอรชร
นัยน์ตาจ้องเหลิงรมย์ภิรมย์สวาสดิ์
ดุจภาพวาดฉากฟ้าดาราสลอน
สายลมพลิ้วก้านกิ่งพฤกษาจร
เสนาะซ้อนคลอรับประทับใจ
ม่านหมอกเมฆเคลียร่างกลางลานพฤกษ์
วาบหวามตรึกพลิกผวนล้วนชวนไสว
แสงนวลแขแผ่พลิ้วละลิ่วไกว
ภูษาไล้นวลอนงค์หลงหวั่นหวิว
แต่ละองค์ประทุมมาศเด่นเร้า
เอวองค์เย้าประดิษฐ์จนจิตสยิว
สานเสนาะไพเราะคว้างวางปลิว
นางโลดลิ่วพลิ้วดนตรีคลอ
หน้าส่วนตัว
1395
33
0
