ยางยืนต้นคุ้มแผ่เหมือนแม่พ่อทั้งเลี้ยงหล่อผืนดินทุกถิ่นที่ชีพได้อยู่ได้กินได้ยินดีเพราะยางนี้แผ่ร่มมานมนานน้ำยางมีสีพิสุทธิ์ดุจปุยนุ่นงามละมุนเหลือเกินเมื่อเมิลผ่านถูกคมมีดกรีดพร้อยสร้างรอยจารส่งลูกหลานรุ่งเรืองถึงเมืองไกลเมื่อลมร้อนหมุนคว้างใบยางร่วงมิปลิดห่วงปลิดรักลงตักษัยยังยืนต้นดูดั่งระวังภัยรอวันใบผลิสะพรั่งอีกครั้งคราวกลับมาย่ำเยือนสวนป่วนใจโหยหลังจากโดยสารเวลามาเหลือกล่าวคิดถึงวันเยาว์วัยใสสกาวเราเคยก้าวเท้าชมแนวร่มยางเป็นพื้นที่ชีวิตนิดและน้อยแล้วค่อยค่อยเพิ่มสุขขึ้นทุกอย่างเพื่อนสัตว์ป่าเยี่ยมกรายตามรายทางวิ่งลู่กว้างลานหญ้าเพลินอารมณ์โอ้ยางเอ๋ยยังเห็นเหมือนเช่นก่อนแม้จากจรเหย้าอู่ย
0
0
0
หน้าส่วนตัว
