พิมญดา
หัวใจน้อยมีรอยแผลแพ้รักร้าง
ความเหินห่างทำเอาเจ็บเก็บรอยช้ำ
ดวงใจแยกแตกสลายเพราะชายทำ
เชื่อน้ำคำคำสัญญามานานเนา
เริ่มแต่ก่อต้นรักใจดวงน้อย
หทัยคอยถนอมไว้ ไร้ความเหงา
พอมีใครอีกคนตามเหมือนเงา
เธอเลือกเขาทิ้งฉันตรมขมหัวใจ
น้ำตาหยดรดหมอนนอนสะอื้น
แทบทุกคืนข่มอารมณ์ทนไม่ไหว
เจ็บเอ๋ยเจ็บมันหนาวเหน็บเก็บข้างใน
รักแล้วได้ผลตอบแทนแสนช้ำทรวง
อยากตัดใจตัดเท่าไหร่ใยไม่ขาด
พิศวาสบาดซ้ำรอยคอยแต่หวง
ไม่ยินยลสิ่งรอบกายหน่ายทั้งปวง
จมติดบ่วงพิษรักร้าวเศร้าชีวา
เหม่อมองฟ้าคราสีสวยด้วยตาหม่น
น้ำตาหล่นไหลอาบแก้มแสนเหว่ว้า
กอดตัวเองทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา
มันปวดปร่าแทบสิ้นลมจมรักตาย...