สองเท้าที่ก้าวย่าง ก้าวละข้างที่ก้าวเดิน จากดินสู่ฟ้าเหิน เหมือนวิหคสู่เวหา สองมือครูช่วยหนุน ท่านการุณและเมตตา สองมือศิษย์วันทา แทบบาทาของอาจารย์ น้ำตาที่รินไหล แทนน้ำใจที่ครูสาน รักล้นเหลือประมาน คณานับเป็นกัปป์กัลป์ ขอโทษที่ทำผิด ด้วยพลั้งจิตผิดมหันต์ โปรดยกซึ่งโทษทัณฑ์ เหมือนทุกวันแต่ก่อนมา วันทาอีกคราหนึ่ง กราบบาทซึ้งด้วยน้ำตา กราบนี้คือกราบลา ไปตามฝัน ... ในวันไกล