หากโลกสร้างหัวใจเพื่อให้รัก ได้ก่อตัวฟูมฟักได้ถักสาน ให้กอปรเกื้ออารีวิถีกาล ฝากไว้ในดวงมาน-การยอมรับ ย่อมถนอมกล่อมเกลี้ยงในเดียงสา เปิดดวงตาเท็จ-จริงทุกสิ่งสรรพ ทั้งร้อน-เย็นล่วงผ่านอยู่นานนับ แลซึมซับทราบไว้-หัวใจรู้ ย่อมแปรเปลี่ยนดวงจิตลิขิตหมาย อันเปล่าดายครอบครองจับจองอยู่ เป็นความว่างกว้างใหญ่เมื่อใจปู- หนทางสู่ความเพียร-เสถียรนั้น ย่อมรับรู้ว่ารักจะรักษา จะเยียวยาด้วยจิตไม่ปิดกั้น หากเปิดใจเปิดให้กันและกัน ได้สร้างสรรค์ความรักออกจากใจ