พระอาทิตย์มาเข้าฝัน อิอิ ^^
กาลครั้งหนึ่งนานโบราณกล่าวถึงเรื่องราวของสาวคราวดิถี เหมาะมีคู่ชู้ชื่นรื่นฤดีจึงออกตีท้าดวลชวนแต่งกันพบชายหนึ่งผึ่งผายชายอกแผ่นหนุ่มวัยแน่น กำดัด หมัดเดียวหันปะดวลหมัดอัดร่วงเป็นพวงพลันสาวมีอันต้องเหิน เดินจากเลยชายต่อมาชรา...ทว่าโสดช่างอ้อนโอดเอื้อนเอ่ยเลยถูกเสยสาวจับมัดอัดเดี้ยง บ่ เลี้ยงเชยไม่ปริเปรย เดินพราก และจากมาสามพบโดย บังเอิญ เดินเดินอยู่หนึ่งชายคู้ คู่เข่า อยู่เขาผากำลังอ้อน กลอนเห็น แต่เพ็ญพาเจรจา หว่านล้อม เจ้าเพ็ญเดือนให้โน้มเอียง เคียงแนบ มาแอบข้างยกเรื่องอ้าง...สร้างคำ...ยกนำเหมือน...มีพลัง...ฟังแล้ว...มิแคล้วเดือนยังโน้มเลื่อน เคลื่อนมา...เหมือนว่าจริง"นี่แหละชายที่ฉันดั้นด้น