ที่ตรงนี้เคยมีเราอยู่เคียงคู่ คิดอดสูในใจนี้ไร้ความหวัง กับความเหงาร่องร้อยเท้าห่วงภวังค์ ช่างยากจังเมื่อชีวิตไม่มีเธอ ตรงสองเราเคล้าคลอต้องไกลห่าง ตามเส้นทางโดดเดี่ยวเริ่มจะเพ้อ ทำอย่างไรให้ใจไม่ละเมอ อย่าได้เผลอรักเธอเกินกว่านี้ หากมีความคิดจากอยากเดินหนี ฉันยินดีมิขว้างทางเธอกับเขา ใยไขว่คว้าได้เพียงแค่รูปเงา กับรักเราจบสิ้นหมดชิ้นใจ จะส่งยิ้มให้เธออย่างเข้มแข็ง แม้อ่อนแรงปวดร้าวจนทนไหว เพียงอยากถามสาเหตุว่าทำไม? รักน้อยไป..หรือเพราะอะไร ก็ว่ามา
1223
7
0
หน้าส่วนตัว
