ประนมกร น้อมเกศา วันทาไหว้ ด้วยดวงใจ แด่ครู ผู้พร่ำสอน ร้อยวจี ที่แสนหวาน ผ่านบทกลอน เทิดเกียรติครู ผู้สั่งสอน นิจนิรันดร์ เฝ้าปลูกฝัง ศีลธรรม หนุนนำชาติ เฝ้าอบรม ให้ฉลาด หมายมาดมั่น เฝ้าชี้แนะ ด้วยรักแท้ แต่ละวัน เฝ้าพร่ำบ่น หวังเจ้านั้น เป็นเด็กดี เรือจ้างน้อย คอยส่ง ให้ศิษย์รัก จนข้ามฟาก ขวากหนาม ตามวิถี ไม่เคยบ่น ลำบาก ยากฤดี ด้วยปรานี เอ็นดูศิษย์ จิตเมตตา เมื่อสิบหก มกรา มาบรรจบ ขอน้อมนบ เกศเกล้า คลานเข้าหา มาลัยกร มอบแด่ครู ผู้กรุณา ศิษย์ก้มกราบ บาทา คราวันครู