แก้วประเสริฐ
ภาพฝันที่ล่องลอย
เห็นภาพพลิ้วตรึงใจฤทัยฝัน
จิตของฉันล่องลอยคล้อยเวหน
อเนกอนันต์ครั้นพบยิ่งสบยล
งามเหลือล้นสรรสร้างทางอารมณ์
ก่อกำเนิดแพรวเพริศเลิศทุกสิ่ง
ดวงจันทร์ยิ่งเฉิดพราวราวสีสม
อุษาแจ้งวันใหม่ล้วนใคร่ชม
สีส้มบ่มพรมพร่างกระจ่างวิไล
สกุณาพาร้องก้องขับขาน
เข้าสร้างสรรค์ภาพพจน์แสนสดใส
ช่อพุ่มพฤกษ์อ่อนช้อยห้อยไฉไล
มีเส้นสายหมอกรอบเข้าครอบคลุม
ลมโชยกลิ่นนาพันธุ์อันหอมกรุ่น
ช่างละมุนซาบซ่านผ่านโกสุม
จากบึงใหญ่รายรอบบุบผาชุม
เป็นช่อกลุ่มสุมพฤกษ์จัดเรียงราย
ตระการตาพาเห็นเด่นภาพพจน์
ใบหน้าจรดงดง