คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ขอโทษที วันนี้พี่ขอเมา
กระดกเหล้า เขียนกลอนรักที่หักบิ่น
รินเข้าไปให้ดั่งว่า น้ำตาริน
ไม่เคยสิ้นที่มึนเมาทั้งเหล้า-ใจ
เป็นคนเหงา ก็ควรรู้อยู่อย่างเหงา
ทุกข์ร้อนเผาเอาเหล้าสาดอาจช่วยไหว
ดูทีว่า ใครกันแน่แน่กว่าใคร
ไม่เท่าไหร่หรอกรักเอย ไม่เคยกลัว
จะได้รู้ ว่าทนเศร้าได้เท่าไร
ทนเข้าไว้ ทนแค่ตายถวายหัว
ไม่สนว่าฟ้ามืดมน หม่นมืดมัว
ใจระรัวเมื่อร้างไร้ ใจอีกดวง
อยากจะไป ก็จงไปให้สมอยาก
ไม่เรื่องมาก จากไปเลยไม่เคยหวง
ความรักก็เอาไปซะ จะไม่ทวง
เรื่องทั้งปวงให้จบลงตรงคำลา
จะกินเหล้า นั่งรอส่งแค่ตรงนี้
ให้ไปดีมีโชดชัย ไปมีค่า
หา
1638
0
0
หน้าส่วนตัว
