โคลอน
สวัสดีดอกไม้ที่แสนเศร้า
ฉันเห็นเธอซึมเซากลางสายฝน
เสียน้ำตามากมายให้กับคน
ในอดีตที่พ้นที่ผ่านมา
ร้องไห้เถอะถ้ามันจะช่วยได้
แต่อย่าทิ้งหัวใจที่มีค่า
อดทนนะดอกไม้กาลเวลา
จักเยียวยาทุกสิ่งให้กลับดี
ลองสังเกตุสีสันของท้องฟ้า
ใช่งามตาอยู่ได้ทุกวันวี่
บ้างมัวหม่น-สดใสเสี้ยวนาที
เหมือนสุข-ทุกข์ย่อมมีสลับไป
สุดท้ายนี้ดอกไม้ช่วยยิ้มหน่อย
พักนี้อาจมาบ่อยอย่าเพิ่งไล่
รู้ไหมใช้เวลานานเพียงใด
เดินทางไกลด้วยห่วงเธอเหลือเกิน
ขอบคุณรูปฝนตกสวยๆที่มาร่วมเรียงร้อยประกอบจากเว็บ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=oomameowoo&month=02-08-2008&group=
3870
16
0
หน้าส่วนตัว
