ร่ายสังคีตดีดพิณอ้อนออนซอนหวาน พลิกพลิ้วผ่านม่านราตรีฟ้าสีแจ่ม ระยิบยับวับวาวดาวคืนแรม ดั่งใครแต้มกำมะหยี่มณีดาว สายลมเย็นระเรื่อยลิ่วพลิ้วพัดผ่าน ล้อผสานเรไรหรีดกรีดลมหนาว พรูน้ำค้างพร่างพรมซู่กรูเกรียวกราว เหมือนส่งข่าวคิดถึงมากฝากคนไกล ในคืนนี้มีเพื่อนดาวพร่างพราวฟ้า คอยเยี่ยมหน้าโอบขวัญยามหวั่นไหว ทั้งผสานสัมพันธ์มั่นสายใจ ดุจเกลียวไหมใยทองคล้องใจเรา เป็นพลังแรงใจให้เสมอ ฉันและเธออยู่ห่างไกลใช่หงอยเหงา ต่างถนอมออมรักภักดิ์นานเนา และหมั่นเฝ้าฟูมฟักเติมเพิ่มปุ๋ยใจ.