ม้าก้านกล้วย
ในช่องว่างกลางฝันคืนวันหนึ่ง
กำลังซึ้งกำลังหวังกำลังฝัน
กำลังคิดเรื่อยลอยไปร้อยพัน
ในกึ่งกลางอารมณ์นั้นอยากเป็นดาว
อยากให้ใครหลายหลากมารุมจ้อง
อยากให้พี่ชวนน้องชมหนหาว
ชลอความคิดถึงใครในใจร้าว
และทอวาวโรจน์เรืองประเทืองนภา
จึงขอเทวาสักคราหนึ่ง
เทพซึ่งทรงอยู่ดูแลฟ้า
ขอกลายร่างเร้นเป็นดารา
สักครั้งสักคราก็พอใจ
บัดดลดั่งท่านจะทรงทราบ
จึงสาบส่งขึ้นฟ้าเวหาใหญ่
เป็นดาวลอยเจิดนภาจ้าประไพ
แต่เหมือนไร้ไม่มีใครอยู่ใกล้เคียง
เนิ่นนานที่ล่องลอยจากหมู่มิตร
จนรู้สึกพลาดผิดอยากคิดเลี่ยง
ดาวที่เห็นนับอนันต์นั้นเป็นเพียง
แสงที่เบี่ยงเบนเหลื่อมใช่เชื่อมชิด
หากความเป็นจริงยิ่งกว่าไกล
ดาวนั้น
769
7
0
หน้าส่วนตัว
