เรไร
จากวันที่เราสองเคยครองคู่
มีโฉมตรูร่วมเตียงเคียงเขนย
เมื่อคืนวันแสนหวานได้ผ่านเลย
หัวใจเอ๋ยดั่งมีดบาดแทบขาดรอน
นึกถึงภาพความหลังเมื่อครั้งเก่า
คล้ายเป็นเงาคนงามตามหลอกหลอน
ทั้งทะเลภูผาคราเคยจร
โศกสะท้อนจิตสะท้านสั่นสะเทือน
ทุกข์ระทมสุดท้อทรมาน
ต้องร้าวรานดวงฤทัยหาใดเหมือน
จากหนึ่งวันหนึ่งสัปดาห์มาเป็นเดือน
เจ้าลืมเลือนกันแล้วหรือแก้วตา
ทุกอณูห้วงในใจหอห้อง
มันกู่ก้องร้องเรียกพร่ำเพรียกหา
ความทรงจำความหลังครั้งผ่านมา
มิมีค่าความคุ้นเคยเลยหรือไร
ด้วยดวงใจคิดถึงจึงยังรัก
มิอาจหักห้ามจิตจะผิดไหม
ทะเลหรือสิงขรที่จรไป
อยู่ที่ไหนก็เหงาได้.......ถ้าไม่มีเธอสักคน...
ด้
2420
4
0
หน้าส่วนตัว
