แผ่วแผ่วพลิ้วลมครวญป่วนพุ่มพฤกษ์ เมื่อยามดึกหวั่นไหวใจหวีดหวิว หวาดหวั่นรักปักทรวงล่วงปลิดปลิว เช่นใบไม้ลอยลิ่วลงซบดิน สายลมครางสั่งฟ้าจำลารัก มาทายทักแล้วจากพรากถวิล ทุกข์ประดังฝังจำติดย้ำจินต์ น้ำตารินหล่นพราวร้าวระทม หมองหม่นหมองนองน้ำตาครารักจาก ถึงวันพรากเร่งรุดสุดขื่นขม เตรียมหัวใจไม่ทันอกอั้นตรม ร่างแทบล้มดับดิ้นสิ้นลมปราณ วันพรุ่งนี้มีความหวังเหลือบ้างไหม หรือปล่อยให้เหว่ว้าถูกพร่าผลาญ หัวใจรักเหน็บหนาวแสนร้าวราน ชีพซมซานวอดวายตายทั้งเป็น
1531
14
0
หน้าส่วนตัว
