-ร้อยแปดพันเก้า-
อยากวาดฝันงามงดจนหมดโศก
อุปโลกน์โลกกว้างอย่างสร้างสรรค์
จะแต่งแต้มแซมสวยด้วยพู่กัน
กระชับมั่นระบายสีทุกที่ทาง
อยากวาดโลกเล็กเล็กให้เด็กน้อย
ให้ล่องลอยจินตนาการและสานสร้าง
ลบรอยรอนร้อนร้ายให้คลายจาง
ทุกก้าวย่างเป็นตายง่ายเท่ากัน
ประวัติศาสตร์ซ้ำยุคทุกสมัย
เหมือนสงครามสดใหม่ใจหวั่นหวั่น
เห็นรอยเลือดแดงทาบฉาบตะวัน
สีดำนั้นกลบฟ้าทั่วธาตรี
ทุกเส้นทางลางเลือนเดือนมืดมิด
ทุกชีวิตระวังภัยในทุกที่
จงกลมเกลียวสมานฉันท์สันติวิธี
คืนชีวีสุขผสานด้ามขวานทอง
อยากลบภาพหวาดหวั่นในวันเก่า
ถูกมอมเมาหลงผิดพาลจิตหมอง
หันหน้าเข้าหากันฉันพี่น้อง
ความปรองดองเชื่อมรักส