อาราเล่
เฝ้าคิดถึงใครหนึ่งซึ่งเคยรัก
เคยฟูมฟักมอบใจอาลัยหา
เคยซื่อตรงมั่นคงตลอดมา
เคยเชื่อว่าเราอยู่เป็นคู่กัน
เคยชิดใกล้ได้เที่ยวเดินเกี่ยวแขน
ทุกดินแดนที่เจอมีเธอฉัน
มีรอยยิ้มอิ่มใจในทุกวัน
สานสัมพันธ์แห่งรักแห่งภักดี
ไม่เคยเหลือเผื่อใจไว้สักนิด
ไม่เคยคิดว่าใจใครจะหนี
ไม่เคยคิดว่าจะเหน็บเจ็บฤดี
ไม่เคยคิดว่าคนดีจะเปลี่ยนไป
ฉันไม่ดีหรือไรใยเธอจาก
ฉันดูโง่มากมากเลยใช่ไหม
ที่ทุ่มเทให้เธอจนหมดใจ
ที่เชื่อมั่นเกินไปในตัวเธอ
ชีวิตฉันพังลงอยู่ตรงหน้า
เพราะชะตาพาใจให้พลั้งเผลอ
ให้ไปหลงไปรักคนอย่างเธอ
จึ่งละเมอเพ้อพร่ำว่าทำไม
ดั่งเหมือนตายทั้งเป็นเธอเห็นอยู่
เพราะ