M.BLACK ROSE.
น้าตาแห่งความน้อยใจ
น้ำตาแห่งความน้อยใจมันไหลเอ่อ
คิดถึงเธอเกินจะห้ามหักไหว
ความเจ็บปวดทรมานเฝ้าผลาญใจ
เหมือนคนไข้ขาดหมอนอนรอยา
เมื่อรู้ตัวว่าพลาดความหมายหมด
สุดรันทดหัวใจอาลัยหา
เธอผู้ซึ่งฉันรักปักอุรา
ใยเธอมาฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็น
ฉันทำผิดสิ่งใดให้เธอโกรธ
จึงลงโทษฉันนักหนักเหลือเข็ญ
หนักเหลือจนเลือดใจไหลกระเด็น
เธอเลือดเย็นชินชาไม่ปรานี
เมื่อไม่รักแล้วไฉนไยไม่บอก
มาลวงหลอกฉันไว้ทำไมนี่
หลอกให้ฉันหลงรักเฝ้าภักดี
แล้วขยี้ใจดับจนยับเยิน
รักที่ฉันมอบเธอนั้นมันมากแสน
เธอตอบแทนด้วยการร้างและห่างเหิน
มันสิ้นสุดลงแสนง่ายดายเสียเหลือเกิน
กับทาง
หน้าส่วนตัว
1472
9
0
