ฟ้าเอ๋ย..ฟ้า จรดคุ้งธารา..ไกลโพ้น ฟ้า-น้ำขนาบ เชื่อมโยง สุดขอบคุ้งโค้ง ยาวไกล เฝ้ารำพึง..ครวญใคร่ ฝันนี้อยู่ไกล..ฟากฟ้า เพ่งพิศปองหมาย..จันทรา สุขล้นหนักหนา..คราได้ยล เปรอปน..ทุกข์-สุข-เศร้า ใดฤาลิขิตเรา..เฉกนั้น ห่วงโซ่พันธนาการ..ผูกพัน ขีดเส้นวาดฝัน..ในห้วงกาล ******* คราคราวโดดเดี่ยว ณ. อีกมุมหนึ่งของริมบึงอันกว้างไกล หลายความคิดและความรู้สึก ก่อเกิดชั่วขณะ. แต่หลายสิ่งยังคุกกรุ่น อบอวล อยู่ภายใน. แม้ตอนนี้จะสติอารมณ์ไม่สมประกอบนัก เพราะความมึนเมา..เล็กน้อยนิดหน่อย เท่านั้นเอง
1283
3
0
หน้าส่วนตัว
