คิดถึง ใครคนหนึ่งซึ่งใจฉันใฝ่ฝันหา คนที่อยู่ห่างไกลสุดสายตา คนที่สุดเอื้อมคว้ามาแนบครอง ใจหนอใจไยพะวงหลงพร่ำเพ้อ แต่เพียงเธอให้หม่นไหม้ฤทัยหมอง รู้ทั้งรู้สุดจักได้ดั่งใจปอง ยังร่ำร้องรักเพียงเธอเสมอไป จะหักห้ามเพียงใดมิให้รัก ยังคงปักใจมั่นมิหวั่นไหว ยังละเมอเพ้อพะวงหลงอาลัย ในหทัยยังพร่ำคำรักเธอ จะยับยั้งยิ่งย้ำซ้ำว่ารัก คิดหาญหักไม่ได้ใจคอยเผลอ ทั้งสี่ห้องใจน้องปองเพียงเธอ พร้อมเสนอรักชอบมอบแด่คุณ