ครูพิม
@ สายลมล่องต้องใจจนไหวหวาม
สายลมลามตามต้องจนหมองหม่น
ปลาว่ายน้ำเดียวดายในสายชล
ดุจกมลคนรอพ้อรำพัน
@ มองเมฆฝนบนฟ้าคราลมไหว
โอ้คนไกลใจอยู่เคียงคู่ฝัน
เมื่อไหร่หนอพ้อหน้ามาพบกัน
อย่าปล่อยฉันฝันอยู่เพียงผู้เดียว
@ ฝนหล่นแรกแตกช่อกอไสว
แทงดอกใบได้ยอดกอดลดเลี้ยว
เครือเถาวัลย์พันยอดกอดกลมเกลียว
ชะแง้เหลียวเกี่ยวฝันนั้นลำพัง
@ ดูดาวเดือนเกลื่อนฟ้าน้ำตาร่วง
ดาวล้านดวงห่วงเดือนเยือนด้วยหวัง
แต่ใจคนหม่นเหงาเศร้าประดัง
หัวใจยัง..สั่งใจ..ให้ทนรอ
@ ป่านฉะนี้เป็นไฉนใจอยากรู้
ความเป็นอยู่เงียบเหงาหรือเปล่าหนอ
ยามเหนื่อยล้าคราใดหมายพะนอ
ส่งเสียงพอบรรเทาหายเหงาใจ