พิมญดา
จะมีไหมทานน้ำใจในโลกหล้า
รินหลั่งมาดั่งสายฝนอันชื่นฉ่ำ
สู่เด็กน้อยผู้หิวโหยด้วยระกำ
อย่าเพิ่งซ้ำท้องใส้กิ่วหิวเหลือใจ
สี่เด็กน้อยยังรอคอยความเมตตา
ปราถนาเพียงข้าวปลามายาใส้
พ่อและแม่แม่ตากับยายก็หายไป
สู่กรงใหญ่ด้วยข้อหายาเสพติด
พี่สิบสามเลี้ยงน้องสองหลานอีกหนึ่ง
ภาระซึ่งยากหลบเลี่ยงเคียงใกล้ชิด
น้องร้องไห้ทุกคืนค่ำด้วยดวงจิต
คอยสะกิดหามารดาน้ำตาริน
แม่จ๋าแม่แม่ของหนูอยู่ที่ไหน
ยอดฤทัยร้องร่ำไห้ใจถวิล
อยู่ที่ไหนลูกหิวข้าวไม่มีกิน
กลางคืนสิ้นไร้แม่กล่อมนอนนินทรา
ได้แต่ปลอบน้องรักจ๋าอย่าร้องไห้
แม่อยู่ไกลไปทำงานนะน้องจ๋า
ทนเอาหน่อยเดี๋ยวแม่กลับรับน้องยา
นิ่งเถิ
1258
4
0
หน้าส่วนตัว
