ปราณรวี
ฟ้าพร่างพราวดาวระยิบกระพริบแสง
ทุกหนแห่งแหล่งหล้าคราจันทร์ดับ
ดาวดวงน้อยคอยอยู่ไม่รู้ลับ
คล้ายจะขับนภาผ่องส่องแทนจันทร์
แม้พายุดุดันกั้นขวางไว้
ปิดฟ้ามืดแสนไกลให้โศกศัลย์
แต่หาใช่เช่นนี้ชั่วนิรันดร์
เพราะสักวันฟ้าจะใส..ไร้เมฆคลุม
เปรียบชีวิตของคนผจญทุกข์
ลิดรอนสุขเหมือนดั่งไฟมาไล่สุม
อาจทนท้อทรมานเข้ารานรุม
ดวงจิตกลุ้มร้าวรอนสะท้อนใจ
อย่าหวาดกลัวอุปสรรคหรือขวากหนาม
ใต้ฟ้าครามความหวังยังพร่างใส
เปรียบดวงดาวพราวตาบนฟ้าไกล
สิ่งใดใดไม่อาจพราง..สว่างวาว
จงยืดหยัดต่อสู้อย่ารู้หนี
ทุกชีวีมิมีใครไม่รู้หนาว
เพียงอดทนกมลหวังดั่งดวงดาว
สุกสกาวด้วยศรัทธา...เย้ยฟ้าด