แม้นสิ้นแล้วลมฟ้า ดาราดาษ ชีวาวาตวางวายถึงอาสัญ แม้นชาตินี้สิ้นสุดจะเห็นกัน แต่สานฝัน สัจจา เราคู่ใจ.. เปี่ยมศรัทรา มากนี้ มิเคยลบ จะรอพบ ในฝัน วันสุขสม แสงอรุณ ส่องหล้าโคมผคม รอภิรมย์ รักเรื่อ ของสองเรา ต่อให้ฟ้า มืดวับ ดับวายสิ้น ธรณินทร์สิ้นหล้า มาจมหาย ล้วนดาวเกลื่อน เดือนดับ ลับกลับกลาย ให้ชีพวาย สัมพันธ ื์นั้นมั่นคง
1690
24
0
หน้าส่วนตัว
