๑ ฝนดึกเพิ่งผ่านฟ้า เฟือนดิน ลมล่องพาใดยิน หยั่งเย้า ฝากคำหยอกรื่นจิน- ตภาพ แปลบอกคืนพิษเศร้า เกาะเนื้อกินแหนง ๑ แรงแห่งรักร่ำร้อง อกราน ทุกข์ถ่อทรมาน ค่ำเช้า ปลุกเล่ห์เสน่ห์หวาน สักครึ่ง หยดนา หอมซ่านเนื้อในเคล้า กลิ่นแก้มแซมหมอน ๑ อ่อนไหวลึกอกล้า อาดูร ใครดั่งเชื้อไฟพูน แผดไหม้ รุกถ้อยถั่งจนสูญ ความเชื่อ มั่นเฮย คนต่ำวาสนาไร้ ค่าต้องโหยหา ๑ ฟ้าไกลดินสุดคว้า เพียงแล เกินข่มตาปริแผล อกไหม้ แปลบลมล่องรังแก พาร่ำ ไรเนอ หอมหยาดคำบาดไห้ ฝา
1402
9
0
หน้าส่วนตัว
