เคยนั่งเรียง เคียงกัน ชมจันทร์เสี้ยวเป็นรูปเคียว ขึ้นลอย แล้วคล้อยเคลื่อนเพราะขึ้นค่ำ ฟ้านี้ จึงมีเดือนอยู่เป็นเพื่อน จวบแจ้ง แสงอรุณสายลมทุ่ง พลิ้วโบก โยกกอข้าวกายอาจหนาว แต่ใจ มีไออุ่นกลิ่นดอกแก้ว ริมสระ หอมละมุนยังขอหนุน ตักเจ้า เฝ้าชมจันทร์จิ้งหรีดหรือ เรไร ตัวไหนหนอมาร้องคลอ บรรเลง เพลงสร้างสรรค์ส่งสำเนียง กังวาน ประสานกันจักจั่น เสียงใส ที่ใบคูนพอจันทร์ลับ ดับลง ตรงชายเขาดาราเจ้า แปรปรับ รับแสงสูรย์ถึงกำหนด จากลา สุดอาดูรแต่เพิ่มพูน ความสุข อยู่ทุกคืนสัญญากัน มั่นหมาย มิคลายเคลื่อนรอปีเดือน เหมาะสม ได้ชมชื่นรักภิรมย์ สมปอง ต้องยั่งยืนแต่สุดฝืน ลิขิต ที่ขีดวางมองจันทร์เสี้ยว เกี่ยวฟ้า เพล