ร้าวระทมตรมเศร้าเคล้าน้ำตา ปวดอุราเขาไม่รักซ้ำพลักหนี หมดไปแล้วเยื่อใยในไมตรี สิ่งที่มีคือช้ำทรวงเขาลวงเรา กรรมของใจจริงแท้ที่แพ้พ่าย เขามาหน่ายให้เราหมองครองความเศร้า ใจยับเยินเกินแก้ไขให้บรรเทา เมื่อเขาเอาหัวใจไปย่ำยี เพราะเขาเปลี่ยนหัวใจรักใครอื่น แสนจะฝืนเมื่อเขามาลาตรงนี้ ที่ทำได้คือปล่อยมือไม่ถือดี เจ็บที่มีต้องเก็บไว้ใช้คนเดียว จ ะ ต้ อ ง น า น สั ก แ ค่ ไ ห น แ ผ ล ใ น ใ จ ถึ ง จ ะ ห า ย ห รื อ ต้ อ ง ร อ ใ ห้ ฉั น ต า ย ถึ ง ส ล า ย . . . ไ ป กั บ ดิ น
1498
13
0
หน้าส่วนตัว
