วาดวิมานหวานหวามชโลมจิต...ให้คนชิดได้ฝันคนึงหา โอบกอดไว้ไม่ห่างจากอุรา.........แต่ในตามีหรือซึ่งรักกัน มอบรักไปหรือหวังเพียงแค่ร่าง...พอรุ่งสางรีบลุกไม่ผินผัน สมแล้วที่เฝ้าเฝ้าทุกคืนวัน.........ร่างของฉันเธอคร่าแล้วสมใจไหม ฉะไหนหนอรักนี้ไร้ตัวตน.........ชีชิตคนไร้ค่าน่าโหยไห้ สดุดีความรักสุดอาลัย................ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเอง