แดดเช้า
ดิน
เขายังคงมั่นคง ... อยู่คงที่
ไม่ว่าดี-ชั่ว-ชัง-รัก หวัง ไหว
เขามั่นนิ่งไม่ติงเคลื่อนเหมือนไร้ใจ
แต่คงไว้ความงดงามแห่งความรัก
เขายังคงมั่นคง ... ไม่หลงฝัน
ค่อยค่อยมั่นค่อยค่อยสร้างอย่างแน่นหลัก
ปูพื้นผืนยืนยงสร้างดงรัก
สิ่งประจักษ์ชัดแจ้งแห่งไพรพฤกษ์
พุ่มไสวไกวเขียวเรียวรวงข้าว
สะท้อนวาวใสน้ำค้างพร่างผลึก
มีเพียงเขาผู้เฝ้าดูอยู่เบื้องลึก
ความเป็นไปผนึกเร้นเป็นรักแท้
นั่นคือเขาดินดอน อ่อน ร่อน เหนียว
โคลนริมฝั่งน้ำเชี่ยวหญ้าเขียวแพร่
ทรายซับกรวดอวดลวยลายคล้ายดูแล
ให้โลกแผ่ความงดงามแห่งความรัก.
น้ำ
เธอเรื่อยไหลใสใสใจรู้รับ
รู้แปรปรับสีสันบันดาลผลัก
ผันหมุนเวียนเป