ช่างไฟฟ้าคอยร่ำพากพร่ำเขียน ในการเรียนครูชั่งสั่งค้นหา รู้ตัวดีว่าเป็นเด็กช่างมา น้องแก้วตายังรักปักใม่คลาย ถึงพี่เป็นเด็กช่างก็ช่างคิด เรื่องหิดหิดน้องแหลงพี่แสร้งหาย แหลงพรันพรือก็ตามว่าตามบาย ไม่ถือไรคิดโกรธโหดไม่เป็น หวันเย็นเย็นเรียนจบหลบพาณิชย์ รถพี่บิดเร่งเครื่องเลื่อนไปรับ กลัวว่าน้องต้องรอจนนั่งหลับ แขบแขบขับรถติดบิดไม่ทัน ยังคงรักในน้องไม่ต้องโทษ รถพี่โหลดใต้ทองมองหม้ายเห็น พี่โดนด่าทุบหลังมือน้องเย็น ก็จะเป็นพื้นนั้นให้ลงแรง