ลิลิต
พอนับวัน แม่จันทร์เจ้า เข้าใจผิด
คอยแต่คิด หึงหวง เฝ้าห่วงหา
เรียนก็หนัก รักก็เหนื่อย กันเรื่อยมา
ต่างหมดแรง อ่อนล้า ตั้งตารอ
เงินที่ส่ง จากพ่อ...นั้นร่อแร่
เงินที่แม่ ให้ใช้สอย กลับร่อยหรอ
ค่าหน่วยกิต แต่ละครั้ง ยังไม่พอ
ไหนค่าหอ ก็คงค้าง ตั้งหลายเดือน
เมื่อแรกเริ่ม รักนั้น ช่างหวานชื่น
จะมีไหม สิ่งไหนอื่น สดชื่นเหมือน
แต่ถ้าหลง หลับไหล ไม่ย้ำเตือน
ต้องลอยเลื่อน เรียนไม่จบ ให้ซบเซา
พ่อแบกฟืน เผาป่า แลกค่าจ้าง
แม่เยื้องย่าง เหยียบเดิน บนเนินเขา
คอยเก็บยอด ผักหวาน ย่านสะเดา
แล้วก็เอา ไปขาย พอได้กิน
พ่อกับแม่ ของจันทร์เจ้า ก็เท่านี้
ทำนาไร่ มาหลายปี พอกหนี้สิน