เพรง.พเยีย
๏ กรองกานท์หวังฝากถ้อย..............นำถึง
หมายแต่คนคะนึง..........................อกน้อง
ใช่เพียงพร่ำรำพึง..........................เลยผ่าน นาพี่
กรองกลั่นต่างคำพร้อง...................จากห้วงใจสมร ฯ
๏ คำนึงเกินกว่าพร้อง.....................พรรณนา
รวมหยาดแห่งวรรษา......................อาจได้
เนิ่นนานบ่โรยรา............................จำหลัก พี่เนอ
ห้วงจิตกระหวัดให้..........................แต่เฝ้าถวิลเห็น ฯ
๏ ยามริ้วฝนหยาดสร้อย..................โปรยสาย
เสมือนจิตบ่อเคยหาย......................ห่างเฝ้า
บ่เหมือนเช่นรอยทราย....................ลายเกลื่อน
หากหยดทุกค่ำเช้า.....