ว่าที่กวี
เคยไหม...
ออกไปนั่งดูน้ำทะเลใส-ใสในคืนเดือนดับ
ดวงดาวพราวแสงระยิบระยับ
พรายน้ำวิบวับวูบไหวรอบกาย
ลมเย็นโชยอ่อน-อ่อนตลอดเวลา
เคยมั้ยล่ะ...
...เปลือยเท้าเดินเล่นบนหาดทรายเกร็ดใส-ใส
ตรงขอบฟ้าเต็มไปด้วยเรือและแสงไฟ
เพียงแค่นี้ก็รู้สึกผ่อนคลาย...ใจเบา-เบา
เอนหลังนอนลงบนหาดทราย
ย้อนคิดถึงเหตุการณ์ในวันเก่า-เก่า
บางครั้งก็ยิ้มให้กับความเขลา
ในแต่ละเรื่องราวที่ผ่านพ้นมา
หลังจากผ่านสิ่งต่าง-ต่างมากมาย
ก็ทำให้ใจได้รู้ว่า
หลายอย่างที่คนส่วนใหญ่...บอกว่าไร้ราคา
แต่สำหรับฉัน...มันกลับมีคุณค่าต่อจิตใจ
691
6
0
หน้าส่วนตัว
