แก้วประเสริฐ
หัวใจที่อาดูร
ลมลมบ่มโชยพลิ้ว
ลอยละลิ่วบนฟ้าไกล
ใจจิตเป็นไฉน
หวนร้องไห้ใจร้าวรอน
วอนวอนอ้อนสู่รัก
หัวใจภักดิ์หักเป็นตอน
น้ำตาที่เปียกปอน
ดวงสมรรอนแรมไกล
รักรักที่พรากแล้ว
จิตใจแผ่วมิแคล้วคลาย
สิ่งปองรอบเคียงกาย
โอ้สิ้นสลายใยมิกูน
พรากพรากมาหักสิ้น
ช่างโบยบินจนสิ้นสูญ
หัวใจที่อาดูร
บวกลบคูณศูนย์ดวงแด
**************
ฝากไว้ในฟากฟ้า
มองแลหาแต่ดวงดาว
ระยิบพริบพร่างพราว
คอยมองเฝ้าเคล้าหัวใจ
สิ้นรักปักเสน่หา
เดือนดาราซิไปไหน
ออดอ้อนสู่ห้วงใน
เหตุไฉนไร้ดาวเดือน
อนาถสิ้นปิ่นเทวษ
อาณาเขตเหตุคอยเตือน
รบเร้า