๏ ฟ้าคลุ้มคลุมฝนสีหม่นช้ำ ฟ้างำงับดาวเคยพราวใส ฟ้าร้องก้องอึกทึกไย ฟ้าไห้โหยชลเป็นฝนปราย เคยมองห้องหาวดาวระดะ นักตะแต่งห้วงดวงดาวฉาย เรียมแอบแนบน้องประคองกาย ชวนหมายหมู่ดาริกาชม ดาวธงตรงหน้าสัญญามั่น รักกันกว่ากัปล่มทับถม ตราบดาวพราวแสงแจ้งนิคม เราสมสองกันนิรันดร ฟ้าคลุ้มคลุมฝนสีหม่นหมอก ฟ้าหยอกเรียมยากพรากสมร ฟ้าร้องก้องไกลฤทัยรอน เจ้าจรจากพี่ทั้งมีดาว ๚ะ ๕ พฤษภาคม ๒๕๔๗
1353
3
0
หน้าส่วนตัว
