อัลมิตรา
แด่วินเซนต์ วิลเลียม แวนโก๊ะ ...ด้วยหัวใจ
(๑)
๏ ราตรีศศิงาม.....................และอร่ามนภาพราว
คราเขียนอุระราว.................ผิว์ทะท้าวละเลงสี -
ฟ้าเทาขณะป้าย...................สิระบายระทมมี
มองด้วยศมนีย์*....................อรดี ณ คิมหันต์ ๚
(๒)
๏ แสงเงารุจิรา.....................กระจะตา ณ ไพรวัลย์
ทอดผ่านคิริอัน.....................ฐิติยั้งตระหง่านคง
ร่างเส้นผิว์พินิจ.....................และลิขิตวนาพงษ์
มาลาจะประจง.....................จิตคงละเลงไป ๚
(๓)
๏ งานศิลปะนี้.......................มิจะมีวิธีใด
อ้างอิงนิติใคร.......................ดุจให้ประหลาดฤๅ