แก้วประเสริฐ
นางฟ้าจำแลง
เพียงยลตะละแม่แลสุดโฉม
ช่างน้าวโน้มโลมเร้าจิตหวั่นไหว
แต่ละนางสวยเลิศเฉิดวิไล
ย่างเยื้องกรายคล้ายหงส์ผกเหิรลม
ลมโชยอ่อนแลระบัดพัดเกศา
พลิ้วไปมาละลานตาน่าสุขสม
เอวโอนอ่อนระทวยแสนชวนชม
จิตภิรมย์ชมชื่นระรื่นตา
อันวงพักตร์แต่ละนางละไมนัก
งามผ่องจักมาเทียบเปรียบสรรค์หา
ดุจดาวเดือนเลื่อนลอยบนฟากฟ้า
แสงเจิดจ้าจนใจใคร่ถวิลครวญ
นวลนางอร่ามงามล้วนแม่เจ้าเอย
ยากละเลยแลลับใจกลับผวน
หวนคำนึงพึงพิศจิตรัญจวน
ด้วยแลล้วนงามสะพรั่งดั่งดาวเดือน
องค์อุมาเทวีที่ไกรลาส
ดารดาษเพียบพร้อมยากจะเหมือน
นางเกาะกลุ่มเกี่ยวก้อยห้อยยามเยือน
สุดแ