๏ เฝ้าคำนึงครุ่นคิดจนจิตหวั่น ยิ่งผ่านวันเลือนลับกับสมัย ประสบการณ์ดูเหมือนเริ่มเตือนใจ ยิ่งห่างกันตัวไกลให้ตรึกตรอง ความอาลัยอาทรตอนแรกเริ่ม คอยพูนเพิ่มเติมใจในเราสอง เคยมากล้นล้ำค่ามาก่ายกอง ตอนนี้พร่องเหมือนผันวันเวลา ฤๅหัวใจดวงนี้มีค่าน้อย ไร้คนคอยปกปักษ์แลรักษา ฤๅใครอื่นหมายปองน้องแก้วตา จึงลืมคนปลายฟ้ามาหมางกัน ขอให้เจ้าส่งข่าวบอกกล่าวบ้าง หากรักร้างห่างหายไกลเธอ-ฉัน ก็จะขอผละไปในเร็ววัน ยอมจบฝันจบหวังอย่างเดียวดาย๚ะ๛
1328
5
0
หน้าส่วนตัว
