รุ้งสวรรค์
มองเธอผ่านท้องฟ้า
ท้องนภาอันไพศาล
ยิ่งมองไปนาน-นาน
เห็นคล้ายเธอเดินผ่านปุยเมฆไป
มองเธอผ่านปุยเมฆ
มองดูเฉกเช่นเส้นผมเธอ
บางเบาพริ้วตามลมในวันที่เจอ
บางครั้งเผลอลอยล่องไป
มองเธอผ่านดอกหญ้า
ในทุ่งพณา...อันกว้างไกล
ยิ่งมองยิ่งมองไป
เห็นคล้าย-คล้ายเธอเดินมา
มองเธอผ่านสายลม
ความขื่นขมจมหายไปแล้วหนา
ยิ่งมองยิ่งงามตา
สิเน่หา...ตามสายลม
มองแล้วพาใจเพลิน
เลยออกเดินปล่อยอารมณ์
เห็นนกเห็นดอกไม้ชื่นใจชม
เต็มใจสมดั่งที่ตั้งใจ
อยากให้เธอมาเดินเคียงข้าง
ความอ้างว้างจะได้หายไป
คิดแล้วยิ่งอยากอยู่ใกล้
แล้วจะทำอย่างไรถึงจะให้เธอมาเดินด้วยกัน...
หน้าส่วนตัว
1265
7
0
