เอื้องคำ
ฟ้าสว่างกลางไพรในหุบเขา
พนาเนาว์เสาวคนธ์ปนฉ่ำชื้น
แสงสลับดับไปในค่ำคืน
กลับมาฟื้นตื่นตาคราอรุณ
จึงปรากฎตรงหน้าภูผาใหญ่
ถูกล้อมไว้ด้วยหมอกหนามาเกื้อหนุน
ดูเคลียคลอล้อกันมั่นละมุน
ยิ่งอบอุ่นคุ้นตาพนาไพร
ไก่ป่าขันพลันฟังดังเจื้อยแจ้ว
อรุณแพร้วแนวฟ้านภาใส
แสนเสนาะเพราะพริ้งยิ่งเสียงใด
แล้วจากไกลหากินตามถิ่นทาง
ดอกไม้ป่าร่าเริงบันเทิงยิ้ม
กลีบอวบอิ่มปริ่มน้ำยามรุ่งสาง
มาลีหอมถูกดอมดมด้วยลมบาง
หอมมิจางหอมร่ำประจำไพร
น้ำไหลเอื่อยเรื่อยรินยินเสียงน้ำ
เจ้ากล่อมย้ำซ้ำหวานลำธารไหล
เห็นหมู่ปลาแหวกว่ายกระจายไป
มัจฉาไล่เล่นซนในชลธี
กอไผ่รกปรกป่
หน้าส่วนตัว
2346
9
0
