กลับไปอ่านบทกวี เก่า เก่า หลายบทแสดงถึงความเหงา ทุกข์ ท้อ ทุกครั้งไม่พ้นบอกว่า กำลังรอ และถ้อยคำตัดพ้อ คนที่อยู่ไกลออกไป ชีวิตวันนี้กับวันวาน จะหาความชื่นบานเหมือนคนอื่นบ้างได้ไหม ตอบตัวเองไม่ได้ ว่าจะดีขึ้นเมื่อไร รู้แต่ว่าผูกหัวใจไว้รอคนไกลตลอดเวลา คิดถึง จะมีใครซึ้งว่าฉันยังห่วงหา กี่ครั้งที่นอนหลับไปกับหยดน้ำตา กี่คราที่เจ็บแล้วไม่รู้จักจำ คิดถึง ยังซึ้งและห่วงหา ถ้าหากเป็นไปได้ขอเพียงเสี้ยวเวลา โทรมา.. พูดสั้น สั้น ก็ได้ว่า --- ยังเหมือนเดิม ---
605
16
0
หน้าส่วนตัว
