ช่ออักษราลี
๏ ปานพิณพาทย์ขับเห่เสภาแก้ว
สดับแล้วแว่วหวานสำราญจิต
เพลงกล่อมลูกกังวานผ่านชีวิต
ล่วงหลับใหลสนิททุกนิทรา
๏ ทิพยาหัตถ์ใครหนอรอปกป้อง
เฝ้าตระกองแนบขวัญให้หรรษา
คอยฉุดลุกจากล้มตรมอุรา
ซับน้ำตาโอบอุ่นละมุนมาน
๏ วาดแผ่นฟ้าระบายโศกปลุกโลกพร้อม
มาสู่อ้อมฤทัยอันไพศาล
ร่ายลำนำแห่งรักถักจักรวาล
ให้เคลื่อนผ่านรอยเล่ห์แห่งเวลา
๏ หลั่งหยดทิพย์เกษียรเจียรจากอก
แม่งันงกยามลูกโรยระโหยหา
โอบอิงอุ่นดื่มถันของมารดา
เพื่อหล่อเลี้ยงชีวาแก้วยาใจ
๏ ปานพิณพาทย์ขับเห่เสภาแก้ว
เสนาะแล้วอ่อนหวานลานไม้ไหว
คือเพลงแม่ถนอมเห่กล่อมไกว
เพียงลูกได้หลับสนิททุกนิทรา ๚ะ๛
2171
20
0
หน้าส่วนตัว
