sodasasa
กับคำพูดนัยนัยได้แอบเอ่ย
แอบเฉลยใจนี้ที่สะสม
ให้เธอรับรู้ไว้ผ่านสายลม
ว่าชื่นชมเผลอใจไปกับเธอ
เธอรับรู้นิ่งไปในครานั้น
ทำเอาฉันหวั่นไหวจนใจเผลอ
ไม่กล้าพบหลบตาไม่กล้าเจอ
กลัวต้องเก้อเมื่อคราวบอกกล่าวใจ
แต่วันนี้เธอเหมือนเพื่อนคนเดิม
แต่มีเพิ่มคือแววตาอันสดใส
กับรอยยิ้มพริ้มสวยละมุนละไม
ยามเมื่อได้พบกันวันต่อมา
ความหวั่นใจในฉันพลันลดวูบ
เธอเอื้อมลูบผมเบาเบาเคล้าใบหน้า
แล้วเหตุการณ์ใจเตลิดเกิดขึ้นครา
จุมพิตมาตรงหน้าผากกระชากใจ
แล้วทุกอย่างรับรู้สู่ความช้า
เหมือนดั่งว่าสายลมพรมอ่อนไหว
ภาพที่เกิดเมื่อครู่ซับสู่ใจ
จะเก็บไว้ตรึงจิตชั่วนิจนาน
แต่ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเช่น
1583
10
0
หน้าส่วนตัว
