อัลมิตรา
..๏ ตัวอักษรตรงหน้าไม่ปรากฏ
มีคราบน้ำตาหยดจรดกระดาษขาว
คิดจะเขียนเรียงความเล่าเรื่องราว
แสนปวดร้าวทำอย่างไร..แม่ไม่มี
คุณครูขาการบ้านมันช่างยาก
ดั่งกระชากหัวใจรู้ไหมนี่
ใครจะเศร้าเท่าหนูครูตอบที
ร่ำหารักจากแม่นี้..ที่ไหนกัน
เห็นคนอื่นสุขแท้ท่ามแม่พ่อ
หนูแสนท้อยากไขว่แม้ในฝัน
หวังอ้อมกอดอบอุ่นการุณปัน
สิ่งที่โหยหานั้น..มันห่างไกล
ครอบครัวที่พร้อมหน้าคราคืนค่ำ
เสียงแม่ขับลำนำกล่อมขวัญให้
ล้วนแต่เป็นความฝันปั้นแต่งไป
หนูกอดหมอนร้องไห้..ไร้คนแล
อาศัยบ้านสงเคราะห์พอพักพิง
หนูโดนทิ้งขว้างไว้ไร้พ่อแม่
ชีวิตดั่งเรือน้อยถูกลอยแพ
ฝ่ากระแสลำพัง..อย่างเดียวดาย
จากหัวใจเขียน