cicada
นั่งกอดเข่าเจ่าเจ็บเพราะเหน็บหนาว
โอ้ใจสาวฝืนรอจนท้อหม่น
ปลูกต้นรักปักกล้าประสาจน
เราสองคนอลอึงจนถึงคราว
เดินสวนทางกลางทวนหวนกระแส
คนหนึ่งแผ่ใจวางทุกย่างก้าว
แต่อีกคนวนพักรักชั่วคราว
ความปวดร้าวงอกงามในท่ามทบ
เฝ้ายื่นมือยื้อไขว่หวังไออุ่น
ห้วงละมุนหายลับกลับทิ้งกลบ
กักน้ำตาถมถั่งดังทำนบ
รอวันจบรักโรยด้วยโหยแรง
เก็บหัวใจจ่อมเจ็บที่เหน็บหนาว
ไว้บนเข่าขอพักยามรักแสลง
หยุดเดินทางในทิศผิดสำแดง
แตกระแหงหม่นไหม้คือใจเรา
ในหนทางย่างเดินที่เพลินผ่าน
หลงลืมอ่านเข็มทิศจนคิดเหงา
ด้วยเส้นทางซ่อนเร้นเช่นค้นเงา
วกวนเฝ้าระหกระเหินเดินสวนทาง
ขอบคุณภาพจาก Internet
1686
19
0
หน้าส่วนตัว
