ผมชื่อโจ้
-1-
อัตคัดความสุขเสียแล้วหรือ?
จึงปล่อยหาย ไปกับมือ(ที่)มองไม่เห็น
คลับคล้าย โสมแสงจันทร์ในวันเพ็ญ
เหนียมจะเร้นส่องกระจ่างสว่างนวล
ฟ้าดูมืด จืดชืดกับความเศร้า
สีหมองซีด ทึบเทาไปทั่วถ้วน
อยู่ในโลก เสมือนโคล่ามโซ่ตรวน
โขกขวิดข่วน ใจตัวเองอย่างเจ็บใจ
อัปมงคลของชีวิต
เป็นสสารมลพิษความสดใส
สรรพางค์ทั้งมวลมโนมัย
อิ่มตรมความอาลัยใจตรอมตรม
-2-
ความเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวรู้สึกแปลก
ความอ้างว้างวนแยก เหยียบขย่ม
เหยียบหัวใจมิลดละ จะระบม
จะระทมระทวยไปทุกทิศ
เบ้าลึกขอบตาอยากร้องไห้
กลั่นเป็นหยดน้ำใสให้เหือดสนิท
ให้รู้รสรันทดของชีวิต
ว่าเจ็บปวดทรพิษทรมาน
จวบตะวันโผล่แสงส่งแรงเปล่ง
แต่