พิมญดา
เหนื่อยและเหงาใช่ไหมในวันนี้
ขอคนดีอย่าอ่อนล้าพาเศร้าหมอง
เธอยังมีฉันเคียงอยู่คู่ประคอง
รักเราสองคงมั่นคำสัญญา
หากไม่ไหวมาซบไหล่ได้เสมอ
จะโอบเธอด้วยวงแขนแสนห่วงหา
แนบด้วยรักสลักถ้อยร้อยวาจา
ไหล่กานดาไว้พักพิงอิงนิรันดร์
โลกอาจไม่โสภาบางคราครั้ง
อย่าฉุดรั้งความรู้สึกที่ไหวหวั่น
ปล่อยวางลงปลงสักนิดคิดถึงกัน
มองพระจันทร์เชื่อมรักเราอย่าเหงาใจ
จับมือฝันวันสดใสใครรออยู่
ขอให้รู้กุมมือกันอย่าหวั่นไหว
แม้พายุโหมกระหน่ำช้ำเพียงใด
คอยห่มใจร้อยด้วยรักนักแต่งกลอน
เหนื่อยก็นอนหลับตาพาหนุนตัก
วางสิ่งหนักเข้าสู่ห้วงบรรจถรณ์
จะบรรเลงเพลงรักกล่อมคุณนอน
ร้อยบทกลอน..หลับตาพักที่