พุด
ทะเลดาวในคืนแรมช่างงามล้ำ
กับเกลียวคลื่นที่กระซิบฝั่งราวฝากรัก
จันทร์อรชรซ่อนดวงอายเอียงในม่านเมฆ
จิตผม..พบวิเวกกับทุกสรรพสิ่งรายรอบ
ให้หัวใจผมที่เคยบอบช้ำ
ระกำร่ำไห้อยู่ ณ ภายในได้คลายหมอง
ในครองตาคือความเงียบงามแห่งทะเลจันทร์
ที่กำลังทอแสงสาดส่องเหนือท้องน้ำราวทองทาบ
ฟ้าระดะด้วยมวลหมู่ดาว
ทิวมะพร้าวซัดส่ายร่ายระบำบทเพลง
แห่งความหฤหรรษ์สุนทรีย์รมย์
สายลมครวญ..วอน..ออดอ้อนฟ้าแลดิน
ให้รับฟัง..
ถึงรักมิรู้สิ้นรู้จบทบทวีที่มวลมนุษย์พลีฝากคำ
ในราตรี
ที่ทั้งหล้าโลกเฉลิมฉลองวันแห่งความดื่มด่ำ
วันแห่งความรัก
อันคือวันศักดิ์สิทธิ์ ที่ประดุจดั่งจักนิรมิตท