หนาวเอยหนาวใดหนาวเท่า หนาวเราหนาวจิตรพิศวง หนาวเนื้อหนาวไม่นานก็คลายลง แต่หนาวคงหนาวจิตรคิดจนตรอม หอมเอยหอมใดหอมเท่า หอมเจ้าหอมเนื้ออุ่นถนอม หอมหวนหอมไม่นานดั่งควันปลอม แต่ถ้าหอมด้วยน้ำใจจักตรึงตรา นิ่มเอยนิ่มใดจักนิ่มเท่า นิ่มเนื้อเจ้าน้องนวลน่าหวลหา นิ่มเนื้อไม่เนิ่นนานคงชรา แต่นิ่มมารยาทจริตแสนติดตรึง