พิมญดา
ตอนนี้อย่า..มาถามว่ารักเขาไหม
ในหัวใจมีแต่แค้นแสนหนักหน่วง
หากทำได้อยากเอามีดไปกรีดทรวง
แทงทะลวงชายใจมารให้หนำใจ
อยากมีใหม่ใยไม่บอกออกมาเล่า
ใยต้องเอาคำโกหกมายกเป็นเหตุผล
มาหลอกล่อลวงน้ำคำฉันจนจำนน
นี่หรือคนที่ฉันรักหมดใจใช่คนดี
พอรู้ว่ารักที่เธอมอบคือรักหลอก
มันช้ำชอกใจแทบแตกแยกจากร่าง
คิดย้อนไปแต่ต้นฉันคนนี้ยิ่งร้าวราน
ทรมานจนจุกพูดไม่ออกยอกย้อนใจ
คิดขึ้นมาน่าโมโหเสียยิ่งนัก
คนเคยรักทำฉันแสบแทบไม่ไหว
เพราะรักเขามากจนหมดทั้งหัวใจ
รักเท่าใดแค้นเท่านั้นฉันสุดทน
เมื่อฉันรักเธอมากก็เกลียดมาก
น้ำท่วมปากยากขุดคุ้ยคุยเหตุผล
มีแต่รอยแค้นฝังใจฉันในกมล
ฉันรันทดรักคนดีที่เดียว